Pluis en coole linnen lakens

Ik ga liggen in de dikke dons bolsters in de kittens. Ik beland in een zee van pluisjes en koele linnen in beschutting tegen de sterke zon en de wilde wind. Ik sluit mijn ogen. Mijn kleine nieuw aangekomen kittens zijn op een van de kussens en slapend diner. We maken kennis met elkaar. Ik liet het tijd kosten. Net zoals ik met mensen. Het moet tijd kosten. Niemand wil worden omgegooid. In ieder geval mezelf.

Na een minuut hoor ik kleine tintelige stappen naderen. Een rustig draaien en ik voel kleine warme ademhalingen tegen mijn neus. Ik blijf mijn ogen sluiten. Ik voel dat ze dat is. Zij de kleine dappere, nieuwsgierig, vertrouwend. Ze begint mijn neus te likken met de kleine taaie tong. Ik glimlach rustig. Ik wil haar niet storen in haar gretigheid om haar mens te leren kennen. Ze gaat verder met de strakke tong naar het oog, de wimpers, weer tot haar neus. Beten in mijn neus heel zachtjes. Je moet testen. Dan kruipt ze in mijn armen, in mijn cupped hand en vestigt zich. Ze blijft mijn vingers onderzoeken. Het licht in mijn lichaam, het wordt niet gehoord. Maar de hartslag neemt toe. En mijn glimlach is warm en eindeloos dankbaar.

Ik had haar aanwezigheid nodig. Ze verlichtte een moeilijke nacht na de ervaring van gisteren in Reuniongården. Een dierbare klant werd acuut ziek en we moesten een ambulance bellen. Je voelt je zo onvoldoende als iemand je zo slecht voelt en je niet meer kunt verlichten dan aanwezig zijn en alles praktisch regelen.

Dan is Cat and Dog Love het beste recept.

Ik droomde van mijn overleden hond vanavond - Alva - sinds vorige week. Ik werd wakker en dacht dat ze naast me lag. Dat alles gewoon een slechte droom was. De deken naast me lag de vorm van haar kleine zachte hete lichaam daar in het donker. Maar het was niet de elf. Toen verdween ik in nog meer vreselijke dromen. Het lichaam en de geest moesten de traumatische ervaring van vandaag afschudden. Midden in de nacht liep ik naar boven - liep door het huis - luisterde naar de wind die het huis omdraaide en ook weer rond mijn wereld naar de juiste weg draaide. Ik dronk water, luisterde als de katten sliepen en ging toen opnieuw liggen.

Mijn eerste gedachte toen ik wakker werd, was dankbaarheid. Dat ik leef. Dat mijn geliefden het goed doen. Dat ik er alles aan doe om ons een leuk leven vol liefde en warmte en beveiliging te laten leven. Je weet nooit wanneer je in dezelfde positie belandt als de dame die ziek werd. Om te profiteren van de seconden, minuten, uren, de dagen dat we onszelf en onze kinderen verschuldigd zijn. En onze geliefden. Om nu te leven. Vergeet niet dat u de beste versie van u bent. De mooiste, wijsste, warmste, vriendelijkste. JIJ.

JIJ OOK!
Omdat de nieuw aangekomen kleine kittens nog niet zijn genoemd, zou het extra leuk zijn geweest als je je beste suggesties wilt geven.
We adverteren daarom een ​​naamgevingswedstrijd, waarbij de beste naamsuggesties SEK 1.000 winnen aan cadeaubonnen. 

We waarderen alle antwoorden en kijken uit naar het ontwikkelen van een winnaar en namen van onze nieuwe reünie -leden!

Stuur uw antwoord naar tavling@reunionhome.se

De competitie loopt tot vrijdag 16/6 en VThe Inner wordt aangekondigd op Instagram maandag 19/6

Liefde m.